Εμφανίζει 3738 αποτελέσματα

Ο Μιλτιάδης Μαλακάσης (1869-1943) γεννήθηκε στο Μεσολόγγι. Την περίοδο 1909-1915 έζησε στο Παρίσι και εντάχθηκε στον κύκλο του Jean Moréas. Έγινε κοσμήτορας της Βιβλιοθήκης της Βουλής (1917-1935, 1936-1937), εξέδωσε δέκα ποιητικές συλλογές, ενώ ασχολήθηκε επίσης με την ποιητική μετάφραση και την πεζογραφία. Τιμήθηκε με το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών (1923) και άσκησε σημαντική επίδραση στους μεταγενέστερους ποιητές.

Ο ζωγράφος Κωνσταντίνος Μαλέας γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1879 και σπούδασε στο Παρίσι την περίοδο 1901-1907. Τα επόμενα χρόνια ταξίδεψε στην Αίγυπτο και σε άλλα μέρη της Μέσης Ανατολής. Το 1917 εγκαταστάθηκε με τη σύζυγό του στην Αθήνα. Υπήρξε μέλος της «Ομάδας Τέχνης», στενός συνεργάτης των Γληνού, Δελμούζου και Τριανταφυλλίδη και εικονογράφησε το Αλφαβητάρι με τον Ήλιο. Πέθανε στην Αθήνα το 1928. Θεωρείται ένας από τους ανανεωτές της νεοελληνικής ζωγραφικής.

Ο Τίμος Μαλάνος (1897-1984) γεννήθηκε στον Πειραιά, εγκαταστάθηκε όμως σε μικρή ηλικία στην Αλεξάνδρεια με την οικογένειά του και έζησε εκεί το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Ασχολήθηκε με την ποίηση, την πεζογραφία και τη λογοτεχνική κριτική. Εκπόνησε σειρά μελετών για το έργο του Καβάφη.

Ο Ιωάννης Μαιναλιώτης (φιλολογικό ψευδώνυμο του Γιάννη Μπενόπουλου, 1894-1982) καταγόταν από την Τρίπολη. Θεωρείται εκπρόσωπος της νεωτερικής ποίησης. Εξέδωσε τρεις ποιητικές συλλογές, κατά την περίοδο 1919-1957, και πηγές της έμπνευσής του αποτέλεσαν οι μύθοι και η φιλοσοφία του αρχαίου ελληνικού κόσμου.

Ο Νικόλαος Μαζαράκης ήταν συνεργάτης του περιοδικού Γράμματα.

Το Μέγα Ξενοδοχείο του Φαλήρου οικοδομήθηκε κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα από την εταιρεία του σιδηροδρόμου Αθήνας-Πειραιά και εκμισθωνόταν σε επιχειρηματίες προς εκμετάλλευση. Το αρχικά διώροφο ξενοδοχείο ανακαινίστηκε αρκετές φορές, ενώ κατά την περίοδο 1912-1914 απέκτησε και τρίτο όροφο. Υπέστη καταστροφές στη διάρκεια του Β´ Παγκόσμιου Πολέμου και τελικά κατεδαφίστηκε.

Ο Αλέξανδρος Αντωνίου Μάτσας (1910-1969) γεννήθηκε και πέθανε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και την Οξφόρδη και ακολούθησε διπλωματική σταδιοδρομία (υπηρετώντας μάλιστα στη Μανσούρα και την Αλεξάνδρεια κατά την περίοδο 1937-1939), την οποία εγκατέλειψε μετά την επιβολή της δικτατορίας (1967). Δημοσίευσε τέσσερις ποιητικές συλλογές (1925-1964) και έγραψε τρία θεατρικά έργα.

Ο Ναπολέων Λαπαθιώτης (1888-1944) σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1917 βρέθηκε στην Αίγυπτο, όπου και γνωρίστηκε με τον Καβάφη. Από τη δεκαετία του 1920 ασπάστηκε την κομμουνιστική ιδεολογία. Εκτός από ποιήματα, έγραψε επίσης διηγήματα, κριτικά και αισθητικά κείμενα, θεατρικά έργα και άρθρα, ενώ ασχολήθηκε και με τη μετάφραση. Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του περιοδικού Ηγησώ (1907).

Ο δικηγόρος Γιάννης Λαχωβάρης υπήρξε μέλος του «Εντευκτηρίου» και της Δημοτικιστικής Ομάδας του Καΐρου. Ήταν επίσης ιδρυτικό μέλος της «Σχολής προς μελέτην και διάδοσιν των αρχών του Σοσιαλισμού» (Αθήνα 1918), καθώς και του Εθνικού Απελευθερωτικού Συνδέσμου (Κάιρο 1943).

Το περιοδικό Κόσμος κυκλοφόρησε στην Αίγυπτο από το 1896 έως το 1914. Ήταν πρωτοβουλία των Ιωάννη Γκίκα και Ιωάννη Ζερβού. Υποστηρίχθηκε οικονομικά από τον Αργύριο Δρακόπουλο προκειμένου να συνεχίσει τη λειτουργία του.

Ο Αντώνης Κόμης εξέδιδε στην Αλεξάνδρεια το περιοδικό Σκέψη και το 1935 δημοσίευσε στην Κέρκυρα μελέτη για τον Καβάφη, τον οποίο είχε γνωρίσει προσωπικά.