Εμφανίζει 3738 αποτελέσματα

Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων είναι ένα από τα πρεσβυγενή πατριαρχεία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η ίδρυσή του ανάγεται στο 33 μ.Χ. με πρώτο επίσκοπο τον Ιάκωβο τον Αδελφόθεο. Το Πατριαρχείο διέθετε Θεολογική Σχολή (ιδρύθηκε το 1855). Επίσης, έθεσε σε λειτουργία το πρώτο τυπογραφείο στην περιοχή της Παλαιστίνης (1853).

Το πρεσβυγενές Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, δεύτερο τη τάξει στην Ορθόδοξη Εκκλησία, ανάγει την ίδρυσή του στο 43 μ.Χ. από τον ευαγγελιστή Μάρκο. Το Πατριαρχείο γνώρισε περίοδο ακμής κατά τον 19ο αιώνα και στη διάρκεια του πρώτου μισού του 20ού αιώνα. Έχει στη δικαιοδοσία του το σύνολο της αφρικανικής ηπείρου.

Ο Κλέων Παράσχος (1894-1964) εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε διάφορες εφημερίδες. Ασχολήθηκε με την ποίηση, τη μετάφραση, τη λογοτεχνική κριτική (στην οποία και διακρίθηκε), την πεζογραφία και την ταξιδιωτική λογοτεχνία. Συνεργάστηκε με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται τα Γράμματα και η Νέα Εστία.

Ο Δημήτριος Π. Παππούλιας (1878-1932) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία. Εξελέγη καθηγητής αστικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο οποίο διετέλεσε πρύτανης. Εκπόνησε νομικές μελέτες και ασχολήθηκε συστηματικά με τον οργανισμό λειτουργίας του πανεπιστημίου. Ήταν μέλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας και της Ακαδημίας Αθηνών.

Ο Γεώργιος Α. Παπουτσάκης γεννήθηκε στην Αίγυπτο και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Αλεξάνδρεια. Εργάστηκε σε βιομηχανικές εταιρείες και, από το 1961, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Δημοσίευσε κριτικά δοκίμια σε εφημερίδες και περιοδικά σχετικά με τη νεοελληνική και τη γαλλική λογοτεχνία. Υπήρξε φίλος του Καβάφη και μετέφρασε ποιήματά του στα γαλλικά (εκδόθηκαν στο Παρίσι το 1958). Πέθανε το 1967.

Ο Τάκης Κ. Παπατσώνης (1895-1976) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και οικονομικά στη Γενεύη. Εργάστηκε στο Υπουργείο Οικονομικών και συμμετείχε στα διοικητικά συμβούλια της Εθνικής Πινακοθήκης, του Εθνικού Θεάτρου κ.ά. Έλαβε τιμητικές διακρίσεις –παράσημο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής (1920), Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1963)– και εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (1967). Εξέδωσε ποιητικές συλλογές και μελέτες, δημοσίευσε κείμενά του σε εφημερίδες, ενώ επίσης ασχολήθηκε συστηματικά με τη μετάφραση λογοτεχνικών έργων.

Ο Εμμανουήλ Παπαστεφάνου ήταν κληρικός. Υπήρξε στενός φίλος του Νίκου Καζαντζάκη από τα παιδικά του χρόνια και διατηρούσε αλληλογραφία μαζί του. Έζησε και εργάστηκε στην Αμερική.

Η Ιουλία Παπανούτσου (1900-1973) γεννήθηκε στη Σύρο και ήταν σύζυγος του Ε. Π. Παπανούτσου. Αυτοδίδακτη ζωγράφος, πρωτοεμφανίστηκε το 1950 στην έκθεση της καλλιτεχνικής ομάδας «Στάθμη». Στη συνέχεια πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις και συμμετείχε σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Ο Ευάγγελος Π. Παπανούτσος γεννήθηκε το 1900 και πέθανε το 1982. Σπούδασε στην Ελλάδα, τη Γερμανία και τη Γαλλία. Υπήρξε αναμορφωτής του εκπαιδευτικού συστήματος στην Ελλάδα, έχοντας διατελέσει γενικός διευθυντής και γενικός γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας. Συνέγραψε πολυάριθμα βιβλία φιλοσοφικού, παιδαγωγικού, θεολογικού και ψυχολογικού περιεχομένου.

Ο Μήτσος Παπανικολάου (1900-1943) γεννήθηκε στην Ύδρα, αλλά τελείωσε το γυμνάσιο στον Πειραιά. Ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία και υπήρξε αρχισυντάκτης του περιοδικού Παιδικός Αστήρ και διευθυντής του Μπουκέτου. Έγραψε ποιήματα, διακρίθηκε για τις μεταφράσεις του και τη λογοτεχνική κριτική του και συνεργάστηκε με διάφορα περιοδικά. Καθοριστική υπήρξε η γνωριμία και η φιλία του με τον Ναπολέοντα Λαπαθιώτη. Πέθανε από υπερβολική δόση ναρκωτικών, αφού έφτασε πρώτα στην πλήρη εξαθλίωση.

Η Ευβουλία Φωτιάδη ήταν θεία του Καβάφη, αδελφή της μητέρας του. Έζησε στην Κωνσταντινούπολη και παντρεύτηκε τον Μιχαήλ Παπαλαμπρινό. Δεν απέκτησε απογόνους.

Ο ζωγράφος και χαράκτης Ευθύμιος Παπαδημητρίου (1895-1958) γεννήθηκε στην Αθήνα. Ήταν μαθητής του Βασιλείου Χατζή. Συνεργάστηκε ως σκιτσογράφος με πολλά αθηναϊκά έντυπα καθώς και με αιγυπτιακά κατά το διάστημα της παραμονής του στην Αίγυπτο, ενώ επίσης ασχολήθηκε με την εικονογράφηση βιβλίων. Πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις και πήρε μέρος σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ήταν μέλος της «Ομάδας Τέχνη». Το 1958 εξελέγη καθηγητής χαρακτικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.

Ο Ασημάκης Ι. Πανσέληνος (1903-1984) γεννήθηκε στη Μυτιλήνη, σπούδασε νομικά στην Αθήνα και εργάστηκε ως δικηγόρος. Υπήρξε από τους κορυφαίους διανοητές της γενιάς του ’30. Έγραψε ποιήματα, δοκίμια και πεζά. Συνεργάστηκε με διάφορα περιοδικά ως λογοτέχνης, δοκιμιογράφος, κριτικός και αρθρογράφος. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και το 1950 εξελέγη βουλευτής Λέσβου.